تشخیص اوتیسم با استفاده از نوار مغز
به طور معمول تا پیش از دو سالگی تشخیص اوتیسم کاری بسیار دشوار است. این در حالی است که این روزها به راحتی می توان بیماری اوتیسم را در نوزادان تشخیص داد و از این طریق به موقع نسبت به تشخیص این بیماری اقدام نمود. با نوار مغزی می توان با هزینه ای حداقلی در نوزادان این بیماری را تشخیص داد. در این مطلب بیشتر در مورد اوتیسم، تشخیص اوتیسم با استفاده از نوار مغز و نیز بهترین مرکز انجام تست نوار مغز به منظور تشخیص اوتیسم صحبت خواهیم نمود. با ما همراه باشید:
اوتیسم چیست؟
اوتیسم را می توان یک اختلال رشدی به شمار آورد که باعث می شود فرد در ارتباط با دیگران دچار مشکل و شده و نتواند همچون دیگران تعامل داشته باشد. افراد درگیر اوتیسم همچنین از نظر یادگیری و رفتار نیز با دیگران متفاوت خواهند بود. اوتیسم برای همیشه با فرد همراه است و به طور معمول اولین نشانه های خود را از دوران کودکی و طفولیت نشان می دهد.
اگر چه این اختلال قابل درمان نمی باشد اما می توان از طریق تشخیص به موقع، فرد را با پشتیبانی صحیح به سمت یک زندگی بهتر و باکیفیت تر سوق داد. لذا تشخیص اوتیسم با استفاده از نوار مغز کمک می کند تا زندگی بهتری را برای کودک دلبند خود رقم زد.
دلیل اختلال اوتیسم
در گذشته علت اصلی اختلال اوتیسم، ژنتیک و نقایص آن دانسته می شد. اما بعد از تحقیقات و پژوهش های بیشتر این روزها مشخص شده که محیط و علل زیست محیطی نیز می توانند در این زمینه نقش داشته باشند. به نوعی تحقیقات نشان داده که آلاینده های زیست محیط و ترکیب با عوامل ژنتیک اصلی ترین دلیل ابتلا به اختلال اوتیسم می باشند.
اما با این حال باز هم نمی توان به طور قطعی گفت که اوتیسم ناشی از چیست.
فاکتورهای افزایش دهنده ابتلا به اختلال اوتیسم
1. جنسیت
به طور معمول آمار ابتلا به اختلال اوتیسم بین پسران 4 برابر بیشتر از دختران است.
2. زایمان زودرس
زایمان زودرس و تولد نوزاد قبل از 26 هفتگی احتمال ابتلای او را به اوتیسم بالاتر می برد. در واقع وزن کم این نوزادان در زمان تولد ریسک اوتیسم را در آن ها افزایش می دهد.
3. وارثت و ابتلای فردی به اوتیسم در خانواده
به طور معمول در خانواده هایی که یک فرزند مبتلا به اوتیسم وجود دارد احتمال ابتلای دیگر فرزندان نیز به اوتیسم وجود دارد. گاهی نیز وجود اختلالاتی نظیر اسکیزوفرنی و اوتیسم در والدین زمینه ساز ابتلای فرزند به اوتیسم خواهد شد.
4. اختلالات دیگر
اغلب در کودکانی با شرایط پزشکی خاص احتمال بروز اختلال اوتیسم وجود خواهد داشت. از بین این شرایط پزشکی خاص می توان به موارد زیر اشاره نمود:
- سندروم ایکس شکننده
- سندروم رت
- ناتوانی ذهنی
- اسکلروزتوبروز
5. سن والدین
یکی دیگر از مواردی که ریسک اوتیسم را بالا خواهد برد بالاتر بودن سن والدین از 35 سال و نیز پایین تر بودن سن مادر از 20 سال است.
6. شرایط بارداری مادر
در صورتی که میان دو بارداری فاصله ای کوتاه باشد محیط رحم مادر ریسک ابتلا به اوتیسم را در جنین بالا می برد. علاوه بر آن تغذیه مادر در دوران بارداری نیز در این زمینه دخیل است. تغذیه نامناسب مادر می تواند این خطر را به مراتب بیشتر کند.
تأثیر واکسیناسیون بر ابتلا به اوتیسم
هنوز دلایلی پیدا نشده که نشان دهد بین اوتیسم و واکسیناسیون ارتباطی وجود دارد. در واقع امروزه کلیه مطالعات به وجود آورنده این بحث به طور کامل رد شده اند. لذا به دلیل ترس از ابتلای کودک به اوتیسم نباید او را در معرض خطرات جدی و بیماری های خطرناک قرار داد.
تأثیر لقاح مصنوعی بر ابتلا به اوتیسم
در رابطه با لقاح مصنوعی و روش های بارداری نظیر IVF نیز نمی توان به جرأت گفت که در ایجاد اختلال اوتیسم نقش دارند. صرفاً از سوی مرکز کنترل و پیشگیری بیماری های امریکا عنوان شده که کودکان به دنیا آمده به روش های کمکی به نسبت کودکان دیگر دو برابر بیشتر احتمال به ابتلا اوتیسم را خواهند داشت. اما خود همین سازمان ها معتقد هستند که روش های کمکی بارداری به خودی خود سبب افزایش ریسک اوتیسم نخواهند شد بلکه این شرایط به وجود آمده از سوی آن هاست که این احتمال را بالا می برد.
برای مثال در روش های کمکی احتمال چند قلوزایی بالا می رود. در چند قلوزایی نیز همان طور که می دانید کودکان معمولاً دارای وزن پایینی هستند. یا در بارداری های به روش های کمکی فرد بارداری پرخطرتری را تجربه می کند. از طرفی مادرها در این بارداری ها مدام نگران سلامت بچه هستند و این استرس و نگرانی روی جنین آثار سوء خود را به جای خواهد گذاشت.
یکی از ساده ترین راه ها برای اطمینان از سلامت نوزاد و عدم وجود اختلال اوتیسم در آن، انجام نوار مغز برای تشخیص اوتیسم است.
بیماری اوتیسم یا اختلال اوتیسم؟
از نظر متخصصین، اوتیسم بیشتر یک اختلال یا سندروم است و نمی توان آن را یک بیماری دانست. زیرا بیماری در واقع واکنشی است که بدن در مقابل عاملی داخلی یا خارجی از خود نشان می دهد و به طور معمول هر بیماری یک درمان خاص خود را دارد.
این در حالی است که اختلال یک بی نظمی در عملکردهای روتین و طبیعی بدن است. گاهی نیز اختلال ناشی از اشتباهی در بدن دانسته می شود. اختلال همچنین برخی اوقات بر اثر یک بیماری شناخته می شود؛ نظیر اختلال آریتمی قلب ایجاد شده بر اثر بیماری قلبی.
اما شاید سندروم بهترین تعریف برای اوتیسم باشد. سندروم در واقع نشان دهنده علائم و نشانه های یک بیماری یا اختلال می باشد. خیلی از افراد نیز بر این باورند که اوتیسم یک نوع ناتوانی یادگیری است. این در حالی است که در اوتیسم، فرد ناتوان از یادگیری نیست. بلکه ممکن است این مشکل، یادگیری را تحت تأثیر قرار دهد. برای همین کودکان دارای اوتیسم به آموزش های ویژه ای نیاز دارند.
لذا نیاز است که از طریق راه هایی نظیر تشخیص اوتیسم با استفاده از نوار مغز، این اختلال را تشخیص داده و آموزش های مناسب فرد را برای او در نظر گرفت.
علائم اوتیسم در کودکان زیر 2 سال
اگر چه ممکن است در هر فردی اوتیسم خود را به شکل متفاوتی نشان دهد اما به طور کلی می توان از بین علائم مشترک اوتیسم به موارد زیر اشاره نمود:
- کودک نمی تواند تماس چشمی برقرار کند؛
- از نظر مهارت های گفتاری و ارتباطی همچون هم سن و سالان خود نیست؛
- علاقه و وابستگی زیادی به روزمرگی های زندگی دارد؛
- از کوچکترین تغییرات شدیداً ناراحت می شود؛
- به صداها، بوها، مناظر و لمس شدن واکنش های غیرمنتظره ای نشان می دهد؛
- قادر به درک احساسات و حالات عاطفی دیگران نیست؛
- روی اشیاء و علایق خود تمرکزی وسواس گونه دارد؛
- از خود، رفتارهایی تکراری و کلیشه ای نشان می دهد؛
- تا 12 ماهگی به شنیدن نام خود واکنش نشان نمی دهد؛
- تا 14 ماهگی اشاره ای به اشیاء دور ندارد؛
- تا 4 ماهگی قادر به غان و غون کردن نیست؛
- تا 5 ماهگی لبخند اجتماعی نمی زند؛
- کودک بیشتر ترجیح داده به تنهایی بازی کند.
علائم اوتیسم پس از 2 سالگی
به طور معمول در اکثر مواقع در سن 2 تا 5 سالگی و پیش از ورود کودک به پیش دبستانی این اختلال در او تشخیص داده خواهد شد. غالباً به منظور تعیین سطح اختلال اوتیسم در کودک بالای دو سال به دو پارامتر کلی رفتارها و علایق محدود و تکراری و نیز توانایی برقراری ارتباط با دیگران توسط کودک توجه می شود.
هر چه سطح اختلال کودک پایین تر باشد به مراقبت و پشتیبانی کمتری نیاز خواهد داشت. مثلاً علائم در افرادی که به اختلال طیف اوتیسم سطح یک مبتلا هستند خفیف تر می باشد و اغلب نیاز به پشتیبانی ویژه ای ندارند. اما در سطح دو و سه کودک علائم متوسط تا شدیدی داشته و به طبع پشتیبانی سفت و سخت تری را طلب می کند.
البته این دسته بندی را نیز نمی توان یک چیز کلی در بین تمامی افراد مبتلا به اوتیسم دانست. گاهی فردی در هیچ یک از این دسته ها قرار نمی گیرد. گاهی نیز با گذشت زمان به سطح بالاتری رفته و به نوعی علائم در او تشدید پیدا می کنند.
علایم مشترک در 3 سطح اختلال اوتیسم
اگر چه در هر سطحی از اختلال اوتیسم، فرد ممکن است علائم خاص خود را داشته باشد اما به طور کلی در هر سه سطح برخی از علائم مشترک هستند. در ادامه این علائم را با هم بررسی می کنیم:
1. علائم اجتماعی مشترک در سطوح مختلف اوتیسم
- کودک نمی تواند آغاز کننده گفتگو باشد یا این که آن را ادامه دهد؛
- در مقابل دیگران پاسخ و واکنش نادرستی را از خود نشان می دهد؛
- از تماس چشمی با افراد فرار می کند؛
- هیجانات دیگران برای او قابل درک نیست و واکنش نادرستی به آن ها نشان می دهد؛
- دیدگاه های دیگران را درک نمی کند؛
- فاقد توجه مشترک می باشد.
2. علائم رفتاری مشترک در بین سطوح مختلف اوتیسم
- فرد مدام رفتارهای تکراری نظیر تکان خوردن بیش از حد از خود نشان می دهد؛
- از دیگران دوری می کند؛
- در برخی موارد دارای علایقی وسواس گونه است؛
- در زمینه های خاصی نظیر موسیقی از مهارت های ویژه ای برخوردار است؛
- تغییرات روزمره را نمی پذیرد؛
- در خواب و پردازش حسی دچار اختلال است؛
- ممکن است به بخش خاصی از یک شی علاقه نشان دهد.
علائم اوتیسم از 5 سالگی به بعد
از سن 5 سالگی به بعد و تا سن نوجوانی به طور معمول افراد دارای اوتیسم علائم زیر را دارا می باشند:
- به موضوع خاصی وسواس نشان داده و علایق بسیار محدودی دارند؛
- رفتارهای تکراری مثل بال بال زدن را از خود نشان می دهند؛
- مدام نگاه خود را از دیگران می دزدند؛
- نمی توانند با افراد به راحتی دوست شده و بازی کنند؛
- برای آن ها اغلب احساسات دیگران نظیر ناراحتی پدر و مادر بی معناست؛
- بیشتر تمایل دارند به جای بازی با بچه ها در تنهایی خود سر کنند؛
- علاقه ای به تماس جسمی با دیگران ندارند؛
- دارای الگوی خواب غیرمعمولی هستند؛
- اغلب از کلام رسمی و ماشینی استفاده می کنند و خبری از صحبت عامیانه نیست؛
- امور روتین برای آن ها اهمیت ویژه ای داشته و دوست دارند هر روز در ساعات مشخص کارهای تکراری خود را انجام دهند؛
- برخی از غذاها، خوراکی ها، لباس ها و اشیاء را ترجیح می دهند.
اما در همین سن ممکن است کودکان مبتلا به اوتیسم شدیدتر، علائم شدید زیر را از خود نشان دهند:
- حرف نمی زنند؛
- خیلی زود با کوچکترین اتفاق روزمره به هم می ریزند؛
- پرخاشگری یا اذیت کردن دیگران زیاد از آن ها دیده می شود؛
- برای حمام، دستشویی یا تعویض لباس نیازمند کمک می باشند؛
- رفتارهای تکراری شدید نظیر تکان شدید بدن یا بالا و پایین پریدن از خود نشان می دهند؛
- رژیم غذایی خاصی دارند؛
- باید روتین زندگی آن ها طبق روال تکرار شود وگرنه شدیداً به هم می ریزند.
علائم اوتیسم در افراد بزرگسال
همان طور که گفتیم اوتیسم اختلالی همیشگی به شمار می رود و گاهی ممکن است تا بزرگسالی نیز به وجود اختلال اوتیسم در فرد پی برده نشود. گاهی این عدم تشخیص ناشی از کم بودن علائم و قرار داشتن در سطحی پایین تر از این اختلال بوده است. گاهی نیز ممکن است به اشتباه مشکل فرد برای مثال بیش فعالی و نقص توجه تشخیص داده شده باشد. این موضوع به خوبی اهمیت استفاده از نوار مغز برای تشخیص اوتیسم را نشان خواهد داد.
در ادامه علائم اوتیسم را در افراد بزرگسال بررسی می کنیم:
- ممکن است فرد در بزرگسالی هیچ دوستی نداشته و قادر به برقراری رفتار اجتماعی نباشد؛
- مدام از ارتباط چشمی با دیگران فراری است؛
- نمی تواند ایما و اشاره و حرکات غیرکلامی را در افراد متوجه شود؛
- تغییر صدای ناشی از تغییر حالات عاطفی و هیجانی برای این افراد قابل درک نیست؛
- برای زندگی روال و اصول خاص خود را داشته و به هیچ عنوان حاضر نیست تغییراتی در آن ها به وجود آورد؛
- بوها،صداها و مزه های قوی واکنش و حساسیت این افراد را برمی انگیزد؛
- مدام رفتارهای تکراری نظیر ضربه زدن به میز از خود نشان می دهند؛
- از حافظه بسیار خوبی برخوردار هستند؛
- این افراد در شغل خود نیز کار کردن طبق روال و دستورالعمل ها را ترجیح می دهند؛
- مشاغل دارای روتین نظیر برنامه نویسی می تواند برای این افراد یک شغل لذت بخش به شمار آید.
اما گاهی اوتیسم در افراد بزرگسال دارای علائم شدیدتری است:
- عدم استفاده از گفتار
- ناراحتی شدید به دلیل تغییر در امور روزمره
- رفتارهای چالش برانگیز نظیر پرخاشگری
- تأکید بسیار برای داشتن روتین ثابت زندگی خود
- عدم توانایی لازم در انجام امور ابتدایی زندگی نظیر لباس پوشیدن
- دارای رفتارهای تکراری شدید مثل خنده های بی مورد
- برخورداری از رژیم غذایی خاص
- دارای اضطرابی شدید
- افسردگی
نحوه تشخیص اوتیسم با استفاده از نوار مغز
اختلال اوتیسم به راحتی در عملکرد مغز تأثیرات خود را نشان می دهد. از این رو روش نوار مغز برای تشخیص اوتیسم می تواند ساده ترین راه در این زمینه به شمار آید. در این روش به سادگی می توان پی برد که آیا کودک دارای علائم اوتیسم می باشد یا خیر؟ بی شک هر چه تشخیص اوتیسم در افراد زودتر صورت گیرد می توان رفتار آموزشی مناسب تری را در مقابل آن ها در پیش گرفت.
در تشخیص اوتیسم با استفاده از نوار مغز در واقع الکترودهایی به پوست سر فرد متصل شده و از این طریق فرکانس فعالیت مغز او قابل ثبت و بررسی خواهد بود.
به کمک روش نوار مغزی به خوبی می توان تفاوت اتصالات مغزی کودک را بررسی کرده و آن را با اتصالات مغزی یک کودک سالم مقایسه نمود. در کل بین مناطق مغزی در کودکان دارای اختلال اوتیسم، ارتباط بسیار ضعیف تری وجود دارد. این تفاوت ها غالباً در مناطق کنترل کننده زبان خود را نشان خواهند داد.
لذا می توان گفت استفاده از نوار مغزی، ساده ترین راه برای تشخیص اوتیسم در کودکان به شمار می رود.
تست نوار مغزی چیست؟
برقراری ارتباط میان سلول های مغز از طریق امواج الکتریکی صورت می گیرد و روش تست نوار مغزی به خوبی این ارتباطات را ثبت می کند. از طریق بررسی این ارتباط، بیماری ها و اختلالات مختلفی از جمله اوتیسم قابل شناسایی خواهند بود. لذا در نوار مغزی می توان مشکلات بالقوه را در مغز تشخیص داد.
در این روش در واقع الکترودهایی غالباً با روکشی از نقره به سر متصل شده و سیگنال های سر را به رایانه ای فرستاده و این اطلاعات در آن جا ثبت خواهد شد. به طور معمول امواج مغز از الگوی سینوسی مشخصی پیروی می کنند. لذا الگوهای نامنظم می توانند به خوبی یک اختلال یا بیماری مغزی را در فرد نشان دهند.
بیشتر بخوانید: نوار مغز
تست نوار مغز در کودکان
سنین کودکی و ابتدای زندگی طلایی ترین دوران برای تشخیص اوتیسم است. همان طور که گفتیم یکی از روش های موثر برای تشخیص این اختلال، انجام تست نوار مغز برای تشخیص اوتیسم است. لذا شما به راحتی می توانید در صورت مشاهده برخی از علائم اوتیسم در کودک دلبند خود یا احتمال دادن به وجود این اختلال در او، به مراکز انجام تست نوار مغز برای تشخیص اوتیسم مراجعه نمایید.
نور مغزی تستی است که به راحتی برای کودکان نیز قابل انجام است و هیچ عوارضی را به همراه نخواهد داشت. این تست درد و فشار خاصی را نیز برای کودک نداشته و جای نگرانی از این بابت نیست. کافی است به یک مرکز تخصصی و حرفه ای در زمینه تشخیص اوتیسم با استفاده از نوار مغز مراجعه نمایید.
بیشتر بخوانید: نوار مغز کودکان
تشخیص اوتیسم با استفاده از نوار مغز در بزرگسالان
همان طور که گفتیم گاهی ممکن است در بزرگسالی به وجود اختلال اوتیسم در یک فرد پی برد. لذا تشخیص اوتیسم از طریق نوار مغز صرفاً مخصوص کودکان نیست. و می توان با این تست ساده، اوتیسم را در افراد بزرگسال نیز شناسایی کرد. لذا در افراد بزرگسال نیز تست نوار مغز می تواند ساده ترین راه برای تشخیص این اختلال به شمار آید.
بهترین مرکز تشخیص اوتیسم با استفاده از نوار مغز
اگر به دنبال یک مرکز مطمئن و تخصصی برای انجام تست نوار مغز فرزند دلبند خود هستید بی شک کلینیک تخصصی مغز و اعصاب و روان یکی از بهترین گزینه ها به شمار می رود. شما می توانید در این مرکز بهترین خدمات را در این زمینه دریافت کنید. در واقع تخصص تیم رها و نیز تجهیزات درجه یک موجود در این کلینیک باعث شده همه چیز برای ارائه بهترین خدمات فراهم باشد.
در ادامه ویژگی های کلینیک رها به منظور بهترین مرکز تشخیص اوتیسم با استفاده از نوار مغز آشنا خواهیم شد:
- کلینیک رها دارای برجسته ترین و حاذق ترین پزشکان و تکنسین هاست؛
- بهترین و پیشرفته ترین دستگاه ها و تجهیزات در کلینیک رها فراهم شده است؛
- کلینیک رها با اکثر شرکت های بیمه در ایران طرف قرارداد است؛
- کیلینک رها از سوی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی فعالیت دارد؛
- این کلینیک را می توان یک کلینیک چند منظوره به شمار آورد و ضمن انجام تست نوار مغز، شما عزیزان می توانید از تشخیص بهترین پزشکان نیز در این کلینیک بهره مند شوید.
حرف آخر
در این مطلب سعی شد تمامی آن چه که باید در مورد اختلال اوتیسم بدانید در اختیار شما عزیزان قرار داده شود. اگر در کودک خود متوجه برخی از علائم اوتیسم شده اید یا مدام به دلیل وجود افراد دارای اختلال اوتیسم در خانواده ترس از این راه داشته که کودک دلبند شما به اوتیسم مبتلا باشد کافی است به کلینیک تخصصی مغز و اعصاب و روان رها مراجعه نمایید.
در کلینیک رها با استفاده از بهترین تجهیزات و دستگاه ها، تست نوار مغز کودک دلبند شما در محیطی کاملاً تمیز و بهداشتی انجام خواهد شد. بلافاصله پس از انجام تست شما می توانید نتیجه آن را دریافت کرده و از پزشکان حاذق تیم رها بخواهید که آن را برای شما تفسیر کنند.
با تشخیص به موقع اختلال اوتیسم، بهترین شرایط را برای زندگی و یادگیری این عزیزان فراهم کنیم.
